Chociaż powiedzenie „widzieć znaczy wierzyć” ma w sobie wiele prawdy, w przypadku iluzji optycznych traci ono na znaczeniu. Internet roi się od materiałów, które bawią się z naszym mózgiem, igrając z naszym postrzeganiem rzeczywistości. Jeśli chcecie dać się oszukać i doświadczyć na własnej skórze, jak łatwo mózg daje się zwieść, to zapraszam do zapoznania się z iluzjami optycznymi poniżej.
Iluzja Optyczna Chubba
Przyjrzyjcie się uważnie dwóm kołom na ekranie. Czy lewy z nich wydaje się mieć wyraźniejszy kontrast niż ten po prawej stronie? To nie tylko złudzenie – to iluzja Chubba, fascynujące zjawisko odkryte w latach 80. XX wieku.
Sekret tkwi w tle. Według iluzji Chubba, obiekty umieszczone na jednolitym tle postrzegamy jako bardziej kontrastowe niż te same obiekty na tle o dużej różnorodności wzorów i kolorów. Mózg automatycznie dostosowuje się do otoczenia, wyrównując poziom kontrastu.
W rezultacie, okrąg na gładkim tle „wybija się” i wydaje się mieć wyraźniejsze krawędzie, podczas gdy ten na wzorzystym tle „zlewa się” z nim, sprawiając wrażenie mniej kontrastowego.
Iluzja Chubba to tylko jeden z wielu przykładów, jak nasz mózg może być oszukiwany przez wzrok. Różne mechanizmy percepcyjne odpowiadają za powstawanie iluzji optycznych, które bawią i zaskakują, a jednocześnie uczą nas o działaniu naszego mózgu.
Szachownica Edelsona
Szachownica Adelsona, stworzona w 1995 roku przez profesora Edwarda H. Adelsona, to fascynująca iluzja optyczna, która bawi się naszym postrzeganiem. Choć kwadraty A i B na szachownicy wydają się mieć różne odcienie szarości, w rzeczywistości są one identyczne!
Sekret tkwi w otaczającym je kontekście. Mózg automatycznie dostosowuje postrzeganie kolorów do otoczenia, aby stworzyć spójny obraz. W przypadku Szachownicy Adelsona, jaśniejsze kwadraty wokół kwadratu A sprawiają, że wydaje się on ciemniejszy, podczas gdy ciemniejsze otoczenie kwadratu B sprawia, że wydaje się on jaśniejszy.
Dodatkowo, delikatny cień rzucany przez walec na kwadrat B sprawia, że wydaje się on jeszcze jaśniejszy. To dlatego, że nasz mózg automatycznie interpretuje cienie jako obszary o mniejszej jasności.
Aby udowodnić, że kwadraty A i B mają ten sam odcień, można je bezpośrednio porównać w programie graficznym lub wydrukować i wyciąć, a następnie umieścić obok siebie. W obu przypadkach okaże się, że są one identyczne.
Ruszające się kropki
Patrząc na tę iluzję, z pewnością zauważysz, że statyczne kropki wydają się poruszać. To znane zjawisko zostało wyjaśnione przez zespół naukowców, którzy odkryli, że za złudzeniem odpowiadają mikroskopijne ruchy gałek ocznych i mruganie.
Gdy patrzymy na nieruchome obiekty, nasze gałki oczne wykonują drobne, nieświadome ruchy. Te mikromrugania i przesunięcia sprawiają, że obraz na siatkówce oka nieustannie się zmienia. Mózg interpretuje te zmiany jako ruch, co powoduje wrażenie, że kropki się poruszają.
Dodatkowo, mruganie oczu również odgrywa rolę w tej iluzji. Kiedy mrugamy, nasze powieki zasłaniają na chwilę pole widzenia. Po otwarciu oczu mózg musi „odtworzyć” obraz, co może prowadzić do chwilowego przesunięcia punktów w polu widzenia. Te mikroprzesunięcia, połączone z mikromruganiem, potęgują złudzenie ruchu.
Iluzja optyczna to fascynujące zjawiska, które pokazują, jak nasz mózg interpretuje i przetwarza bodźce wzrokowe. Często wykorzystywane w sztuce, rozrywce oraz psychologii, iluzje te potrafią zaskoczyć, zmieniając nasze postrzeganie rzeczywistości. Dzięki różnym technikom wizualnym, mogą wywołać złudzenia ruchu, głębi czy zmian kształtu, mimo że obiekty w rzeczywistości pozostają stałe. Zrozumienie tych zjawisk pozwala na lepsze poznanie mechanizmów percepcji oraz granic ludzkiej uwagi.
Serdecznie polecamy przyjemną lekturę od Pana Buźki na ten temat 🙂
